Εθίστηκα στο za'atar την πρώτη φορά που πήγα στη Μέση Ανατολή - εδώ και μια δεκαετία σχεδόν. Όπως και πολλά αυτών των Τόπων, με δένει με τα παιδικά μου: φέτα ψωμί με ρίγανη και λάδι, και στο δρόμο...
Τα τελευταία 2-3 χρόνια χρησιμοποιούσα στο σπίτι ζάταρ από το Χαλέπι (Aleppo) - είναι λένε το καλύτερο. Πρόσφατα το απόθεμα τέλειωσε και, σε μια κίνηση απελπισίας, δοκίμασα να φτιάξω τη δική μου εκδοχή. Παραθέτω τη συνταγη - δοκιμαστε με ευθύνη σας.
ΥΛΙΚΑ (σε μέρη)
5 θρούμπι
4 θυμάρι
2 ρίγανη
1 ματζουράνα (προαιρετικά, για λεπτότερο άρωμα)
1 κύμινο
1 αλάτι θαλασσινό
2 σουσάμι
1/2 πάπρικα (προαιρετικά, για πικάντικη γεύση)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Τρίβουμε μαζί το θρούμπι, το θυμάρι, το κύμινο και το αλάτι (και τα προαιρετικά). Ψιλό-ψιλό, στο γουδί ή τον κόφτη. Καβουρδίζουμε το σουσάμι αναδεύοντας σποραδικά σε ένα σκεπασμένο τηγάνι, ώσπου να μαυρίσουν αρκετοί από τους σπόρους. Το ανακατεύουμε στο πρώτο μίγμα.
ΣΑΒΒΑΤΟ
Το ζάταρ πάει ως καρύκευμα πάνω σε φρέσκα λαχανικά (ντομάτα, αγγούρι, μαρούλι, ελιές). Επίσης και σε βραστή πατάτα ή αυγό. Από πάνω ελαιόλαδο, πλούσια. Και σε ψωμί, ή πίττα αραβική, ή...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
για να δοκιμάσουμε!! ευχαριστούμε!
Δημοσίευση σχολίου