Orient Express

Νά' την πάλι. Η Ανατολή. Πάνω που είπα να το παίξω 'χκληρός', η ατμομηχανή της γλύκας της με συνέτριψε με υστερόγραφο εμβολισμό. Δέκα γράμματα: "ΠΠΠΦΣΠΓΜΤΚ".
Η αλήθεια είναι πως σ' αυτό το σιδηρόδρομο, η διάβασή μου είναι πάντα αφύλακτη. Έτσι κι' αλλιώς, κάθε αντίσταση θα ήταν μάταια, αφύσικη. OVA

Στην παιδική μου καρδιά

Περαστική, η Ανατολή με κέρασε και πάλι απ' τη σοφή της γλυκύτητα. Αυτή τη φορά μού θύμισε το μικρό μου αδέλφι. Μέσα μου. Αυτό το βότσαλο μου άφησε φεύγοντας. Μπαίνοντας ο Μάης, το δώρο της άνθισε. Το παλιοκόριτσο - αυτά μου κάνει! Στα πέταλα του διάβασα ένα από τα Πέντε μικρά θέματα, του Μανόλη Αναγνωστάκη.

Kάτω απ’ τα ρούχα μου δε χτυπά πια η παιδική μου καρδιά
Λησμόνησα την αγάπη που ’ναι μόνο αγάπη
Μερόνυχτα να τριγυρνώ χωρίς να σε βρίσκω μπροστά μου
Ορίζοντα λευκέ της αστραπής και του όνειρου
Ένιωσα το στήθος μου να σπάζει στη φυγή σου
Ψυχή της αγάπης μου αλήτισα
Λεπίδι του πόθου μου αδυσώπητο
Νικήτρα μονάχη της σκέψης μου.

Γράφε, Sancho

Κύριε, παρακαλώ, βοήθησέ με
ανάπαυση να βρώ απ΄το άθλιο βέλος
που τη φτωχή καρδιά μου έχει περάσει 
όταν το βλέμμα μου - θολό στο τέλος -
είχε στο μωβ Σου κρίνο ξαποστάσει.

Η λόγχη πια στο χέρι μου σπασμένη
και το φαρί μου κείται τσακισμένο,
τ' όρνιο παρακαλώντας να σιμώσει.
Οι σύντροφοι, χαρτί σημαδεμένο
τραβούν: ποιός τη μετάληψη να δώσει.

Κύριε, πονώ - μα ξέρω: δε θα φύγω
πριν να σωθεί ο δρόμος πού ' χω πάρει.
Συγχώρεση να δώσω στον εαυτό μου,
μ' εχθρούς και φίλους ν'ανταλλάξω χάρη·
τό τέρας να δαμάσω στο βυθό μου.