Αν και μεγάλωσα σε παραδοσιακό ελληνικό σπίτι, μέχρι την ηλικία των 25 δεν έπινα καφέ. Κανένα είδος καφέ. Ποτέ. Ήταν μια συνήθεια των "μεγάλων". Επιπλεόν έτυχε να δοκιμάσω μια-δυο φορές και να μείνω με τη δυσάρεστη γεύση της σκόνης στο στόμα: απερίσκεπτο παιδί, βιάστηκα να πιώ το περιεχόμενο ως το κατακάθι.
Πάνε αυτοί οι καιροί - τώρα καθημερινά πίνω τεράστιες ποσότητες καφέ. Είναι μέρος της απόλαυσης των ανθρώπινων σχέσεων: να πιούμε ένα καφεδάκι να τα πούμε. Ωραία συνήθεια...
Μάλιστα - άλλη μια συνταγή της Μέσης Ανατολής αυτή - προτιμώ τον καφέ με κάρδαμο. Απλά: στην παρασκευή του καφέ (κρύο νερό, καφές) προθέτουμε λίγο κάρδαμο (cardamom) κατά προτίμηση σε σκόνη ή, στην ανάγκη, σε σπόρους. Δίνει ένα όμορφο τονωτικό άρωμα.
Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου