Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Η καρδιά του λύκου

Μου αρέσουν οι λύκοι. Είναι ζώα όμορφα, έξυπνα και συντροφικά. Αφοσιωμένα. Οι λύκοι γεννιούνται, μεγαλώνουν κα πεθαίνουν μέσα στην αγέλη - την ομάδα ή τον οικογενειακό τους κύκλο, αν προτιμάτε. Ο μικρός λύκος ανατρέφεται αργά και μαθαίνει να εντάσσεται στην ομαδική τάξη, στην οργάνωση της αγέλης. Αναπτύσσει ατομικές και συλλογικές ικανότητες για την αναζήτηση τροφής, την προστασία, τη διατήρηση και διαιώνιση της ομάδας.
Λέμε "μοναχικός λύκος". Υπάρχει; Ναι - σε δυο περιστάσεις. Πρώτον, συναντάμε ένα μοναχικό λύκο σε αποστολή, για λογαριασμό της αγέλης: εξερευνά μια περιοχή ή ανιχνεύει έναν κίνδυνο. Κινείται μόνος για να προστατεύσει τους υπόλοιπους. Είναι η περίπτωση του "λύκου της στέππας" που κυνηγάει βιαστικά και μακρυά από την ομάδα. Στο ανοιχτό πεδίο της στέππας η αγέλη είναι εύκολος στόχος και ο εκπρόσωπος της έχει πρώτο στόχο να διαφυλάξει την ασφάλειά της.
Στη δεύτερη περίπτωση είναι ένας (συνήθως αρσενικός) λύκος που εγκατέλειψε την αγέλη για λόγους πρακτικούς. Για παράδειγμα, όταν η ανάπτυξη του αντιστοιχεί σε μια θέση που είναι κατειλημμένη, τη διεκδικεί και - όταν χάνει - φεύγει. Όσο αντέχει, κινείται στα όρια μεταξύ περιοχών των διαφόρων ομάδων. Μέχρι να βρει νέα αγέλη να ενταχθεί. Ή - το πιο συχνό - να πεθάνει από ασιτία.
Ο τρόπος ανατροφής του λύκου είναι κοινός με πολλά ομαδικά ζώα - κυρίως θηλαστικά. Συνδέεται με δύο κυρίως χαρακτηριστικά του είδους.
α) Τον πολύπλοκο τρόπο συμπεριφοράς, που με τη σειρά του προέρχεται από τη διερεύνηση της επιβίωσης σε δύσκολες συνθήκες - χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια. Ο νέος λύκος χρειάζεται χρόνια εκπαίδευση για να  "σταθεί".
β) Τη μορφή και το ρυθμό της σωματικής ανάπτυξης, που δεν επιτρέπουν το κουβάλημα των μικρών για πολύ καιρό. Χρειάζεται προστασία και σταθερότητα - μέριμνα.
Μου αρέσουν οι λύκοι. Είναι ζώα όμορφα, έξυπνα και συντροφικά. Αφοσιωμένα. Έχω να μάθω πολλά απ' την αγέλη. Lupus lupum homo est. Wolf!

Δεν υπάρχουν σχόλια: