Ανάβω άλλο ένα τσιγάρο. Τραβάω. Βήχω. Είμαι καλά.
Είμαι ζωντανός. Και πονάω. Δεν είμαι άψυχος κούκλος - παιχνίδι, σκηνικό ή μηχανικός κομπάρσος στο πειραματικό καρμικό δράμα κάθε "άλλου". Ή, μάλλον, μου ανατίθεται και αυτός ο ρόλος - ερήμην μου - αλλά δεν μ'αρέσει. Επιμένω: είμαι γραφικό έμβιο, ένα γελοίο νούμερο με σφυγμό - για δες!
Είμαι ζωντανός. Και ματώνω. Ακριβώς: ματώνω διότι ζω και ζω για να ματώνω - ιδού μια διατύπωση της πρώτης ευγενούς αλήθειας. Αρνούμαι την αναισθησία. Καπνίζω και για τη ζημιά – για το σαματά. Γιατί μ'αρέσει η αψάδα του καπνού. Γιατί θέλω.
Είμαι ζωντανός. Και καπνίζω. Και χαίρομαι. Και ονειρεύομαι. Και επιλέγω. Και δίνομαι. Και καίγομαι. Και νιώθω.
Είμαι ζωντανός. Και αγωνίζομαι να αγαπώ. Πέφτω, σηκώνομαι, καθαρίζω την καρδιά και ακονίζω τη ματιά μου. Όσο μπορώ.
Ξανά. Για σήμερα. Για το δρόμο.
Δακρυσμένα μάτια (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Θεοδωράκης - Λιποτάκτες)
Κυριακή 13 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Μου θυμισες αυτο:
Jim Jarmousch :The last cigarette
Καλησπερα φιλε Prths :)
Καλησπέρα Elva. Ναι, ωραία σκηνή. Ο Jarmousch ανοίγει το δρόμο: gonna miss cigarettes and sex (and coffee)... χεχε. Άσε που καπνίζω επίσης LS άφιλτρα :)
Αντε με το καλο και ...σκηνοθετης τοτε! ;)
Προσεχε τα ατιμα τα αφιλτρα! (και περιμενω προσκληση για τη.. πρεμιερα της ταινιας!) χεχε
Ευχαριστώ, ευχαριστώ. Να πω στη γραμματέα να θυμηθεί την πρόσκληση ;)
Γραφικός και κομπάρσος - αλλά ζωντανός - μου περισσεύει. Και - έχεις δίκιο - θέλει προσοχή, καπνίζω πολλά. Αν και ίσως κινδυνεύω περισσότερο από την τρέλλα μου παρά απ' τα έρμα τα άφιλτρα :)
Καλό μήνα και να προσέχεις τον εαυτό σου! Όσο για την τρέλλα σου, πειράζει που πιστεύω πως δεν έχεις μεγάλη; Είσαι ο πιο λογικός εδώ μέσα ;)
Κοχυλένια φιλιά!
Ναι, τόχω βάλει σκοπό να προσέχω τον εαυτό μου - αν καταφέρω να τον στριμώξω καμμιά φορά! Χαίρομαι που δεν δίνεις βάση στη λόξα μου - απ'την άλλη λέω "δεν με γνωρίζει, γιαυτό"...
Σ'ευχαριστώ και αντεύχομαι. Καλό μήνα - για όλους.
Δημοσίευση σχολίου