Τώρα μας πνίγουν τα απόνερα - η τύρβη των μικρών αποτρόπαιων πράξεων που σωρεύσαμε. Οι χυδαιότητες, οι υποταγές, η αδιαφορία, η υποκρισία. Το βόλεμα. Μαυρίσαμε τόσες κόκκινες εγγραφές στο βιβλίο συμβάντων...
Τώρα τα σπλάχνα μας καίει μια πίκρα - μια αποφορά μας λερώνει την ανάσα. Το φιλότιμο που αρνηθήκαμε. Η αξιοπρέπεια που ξεπουλήσαμε. Η καρδιά που φυλακίσαμε. Οι χαμένες ευκαιρίες να δώσουμε στη ζωή - να είμαστε παρόντες. Να είμαστε.
Τώρα ψάχνουμε το φταίχτη. Εκείνον: τον εφιάλτη που σφίγγει τη ζωή μας. Μόνο που αυτή τη φορά είμαστε μόνοι. Με τον καθρέφτη.
Παρασκευή 7 Μαΐου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Γεια σου @prths
Πολυ σοφα λογια για μια κατασταση που μοιαζει χαοτικη δεν ξερουμε πια που θα μας οδηγησει. Κουραγιο και συνεση ευχομαι.
Καλημέρα Elva. Νομίζω, με μια εννοια βρισκομαστε στο χάος πάντα - αυτή είναι η φύση των πραγμάτων. Εμείς επιλέγουμε αν το χάος θα είναι γόνιμο ή σκοτεινό - με τη βούληση και τις πράξεις μας. Ίσως αυτή την ευθύνη - και την ελευθερία - αρνηθήκαμε...
Kαλημέρα Prths
Όμορφα λόγια. Θα κρατήσω τα τελευταία... αυτά με τον καθρέπτη.
Καλά να περνάς και καλή εβδομάδα
Καλημέρα μαρία. Σ'ευχαριστώ πολύ - και σε σένα εύχομαι μέρες πολλές και καλές.
Δημοσίευση σχολίου