Samhain

Νοέμβριος. Σώθηκαν τα ψέμματα (κι' όποιος αμφιβάλει, ας βγάλει το χέρι έξω από το παράθυρο). Οι μέρες στενεύουν και ψυχραίνουν - συνοφρυωμένος, ο χειμώνας υποβάλει (ή, μάλλον, επιβάλει) τα διαπιστευτήριά του. Και τα στολίζει με ένα χρυσάνθεμο.
Τα χρυσάνθεμα έχουν μια παγερή ομορφιά, μια συμμετρία, μια άκαμπτη ψυχρότητα. Σε όλους τους καιρούς οι άνθρωποι τα θεωρούσαν πένθιμα λουλούδια. Ταιριάζουν με την αρμονία του "θανάτου" - τον συμβολίζουν ως στάδιο στον κύκλο της ύπαρξης. Όπως και ο Νοέμβριος σηματοδοτεί το τέλος της καρπερής περιόδου και την αρχή της χειμέριας νάρκης.
Στο διήγημα "The odour of chrysanthemums" του D.H. Lawrence, η είδηση του θανάτου του ανθρακωρύχου άντρα της οικογένειας επισφραγίζεται με χρυσάνθεμα. Και στο "A painful case" του J. Joyce, ο μοναχικός Κος Duffy μαθαίνει το θάνατο της ιδανικής αγάπης του έναν παγερό Νοέμβρη.

He turned back the way he had come, the rhythm of the engine pounding in his ears. He began to doubt the reality of what memory told him. He halted under a tree and allowed the rhythm to die away. He could not feel her near him in the darkness nor her voice touch his ear. He waited for some minutes listening. He could hear nothing: the night was perfectly silent. He listened again: perfectly silent. He felt that he was alone.