Καπνός
Στην αρχή στριμώχνεται. Τσουρουφλίζεται. Ευτυχώς, η έξοδος είναι κοντα: βγαίνει απ' τον αυλό του τσιγάρου, απλώνεται. Από κάπου ψηλά έρχεται ένα φως - καλοδεχούμενο. Δεν έχει πολύ χρόνο μπροστά του. Τα μέλη του, λίγα και φτενά αλλά παρεξηγιάρικα, αρχίζουν τους τσακωμούς: όχι να πάμε από δω - όχι από κει. Σύντομα σκορπάνε. Σε λίγο, χάνονται. Λίγο - αλλά άξιζε, πάντως.
Αέρας
Αόρατος και φρέσκος, παραμερίζει με χάρη για να δώσει στον καπνό το χώρο του, τον αγκαλιάζει, τον φωτίζει. Έχει υπομονή, τράτο - είναι άρχοντας. Κάθε τουλίπα είναι μια ευκαιρία να ακήσει τη γεναιοδωρία του. Για λίγο κάθε φορά: όσο κρατάει η φευγαλέα συνάντησή τους.
Ένα
Τι θάταν ο καπνός χωρίς τον αέρα - ή το αντίστροφο; Ή το "μετά" αν δεν υπήρχε το "πριν"; Ο ήχος χωρίς τη σιωπή; Η ύλη χωρίς το κενό; Η ζωή, στην τελική, θα μπορούσε να γραφεί αλλού - παρά στον καμβά του θανάτου;
Von ewiger Liebe (J. Brahms, 1864)
Στην αρχή στριμώχνεται. Τσουρουφλίζεται. Ευτυχώς, η έξοδος είναι κοντα: βγαίνει απ' τον αυλό του τσιγάρου, απλώνεται. Από κάπου ψηλά έρχεται ένα φως - καλοδεχούμενο. Δεν έχει πολύ χρόνο μπροστά του. Τα μέλη του, λίγα και φτενά αλλά παρεξηγιάρικα, αρχίζουν τους τσακωμούς: όχι να πάμε από δω - όχι από κει. Σύντομα σκορπάνε. Σε λίγο, χάνονται. Λίγο - αλλά άξιζε, πάντως.Αέρας
Αόρατος και φρέσκος, παραμερίζει με χάρη για να δώσει στον καπνό το χώρο του, τον αγκαλιάζει, τον φωτίζει. Έχει υπομονή, τράτο - είναι άρχοντας. Κάθε τουλίπα είναι μια ευκαιρία να ακήσει τη γεναιοδωρία του. Για λίγο κάθε φορά: όσο κρατάει η φευγαλέα συνάντησή τους.
Ένα
Τι θάταν ο καπνός χωρίς τον αέρα - ή το αντίστροφο; Ή το "μετά" αν δεν υπήρχε το "πριν"; Ο ήχος χωρίς τη σιωπή; Η ύλη χωρίς το κενό; Η ζωή, στην τελική, θα μπορούσε να γραφεί αλλού - παρά στον καμβά του θανάτου;
Von ewiger Liebe (J. Brahms, 1864)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου