Κάθε εξιστόρηση ή σκέψη που μοιραζόμαστε (π.χ. στον Ιστό) εκτός από τα "συμβατικά" μηνύματα που μεταφέρει", επιδρά ταυτόχρονα στην ψυχή: είναι και ένας μύθος. Εν τέλει, καθε λόγος χτιζει ένα μύθο. Και, μέσω αυτού, υπάγεται στο πεδίο του μύθου γενικότερα.
Ο Μύθος, ως έννοια, συγγενεύει με τη διήγηση, την περιγραφή - αλλά με τονισμένο το απροσδόκητο στοιχείο, το μυστήριο, το υπερβατικό. Όπως και όλα τα πράγματα, ο μύθος αφ' εαυτού δεν είναι καλός ή κακός - αυτό εξαρτάται βαθύτερα από τις δυνάμεις που τον κινούν, από την προέλευσή του. Την ενδότερη πρόθεση.
Εξωτερικά, η αξία του μύθου μετριέται από την επίδρασή του στην ανθρώπινη ψυχή: ένας μύθος μπορεί να γαληνεύει και να θεραπεύει - άλλος μπορεί να αναστατώνει και να τραυματίζει. Και στην καθημερινή γλώσσα, ονομάζουμε "μύθο" ακραία διαφορετικά πράγματα: το αρρωστημένο αποκύημα της φαντασίας και επίσης το εξαίρετο, το θαυμάσιο. Αυτές οι χρήσεις του όρου δίνουν έμφαση και ερμηνεία στην επίδραση του λόγου στον εσωτερικό μας κόσμο.
Όμως, ο λόγος – και επομένως ο μύθος – είναι ανθρώπινη ανάγκη. Γράφουμε από ανάγκη. Να μας καταλάβουμε, να μας τα πούμε, να τα μοιραζόμαστε, να τα κρατάμε, να τα τιμήσουμε. Στο βαθμό που αυτή η ορμή είναι πηγαία και άδολη, την εμπιστευόμαστε. Και επομένως εμπιστευόμαστε την καθαρότητα της προέλευσης του μύθου μας.
Συχνά τα λόγια πληγώνουν - παραπέμπουν στο σκοτάδι ή το θάνατο. Άλλες φορές, πάλι, νιώθω να ξεδιπλώνεται, κομμάτι-κομμάτι, ένας ευγενής μύθος. Ένας μύθος για ανθρώπους. Για όλα. Για Ένα.
Μακάρι.
Κυριακή 18 Ιουλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Σου εύχομαι από την ψυχή μου να ζήσεις τον μύθο σου!
Για ένα όνειρο ζούμε και πρέπει να το κυνηγάμε πάντα ;)
''Zησε το μυθο σου'',αλλα οχι στην.. Ελλαδα! :) Οχι,τουλαχιστον ετσι που θελουν να ειμαστε, αλλα ετσι που διαλεγουμε εμεις να ζησουμε τη ζωη μας μακρια απο κακους μυθους και κοντα σ αυτους που κραταμε στη ψυχη μας απ τα παιδικα μας χρονια...
Να σαι καλα!
@Matriga. Σ'ευχαριστώ για την ευχή. Σκέφτομι πως, με μια έννοια, το μύθο μας τον ζούμε πάντα, θέλουμε-δεν-θέλουμε. Εμείς κι'υτός πάμε πακέτο :)
@Elva. Και στην Ελλάδα και παντού. Όπως το λες: επιλέγουμε που θα οριοθετήσουμε τη ζωή μας. Και, ναι, ενδεχομένως τα πράγματα εδώ δυσκολεύουν - για άλλους ίσως ήταν πάντα έτσι. (Ή μήπως είναι καιρός να μεταναστεύσουμε; Λες γι'αυτό σκουραίνουν τα πούπουλά μου χεχε)
Χμ, φοβάμαι πως διαφωνώ με το κείμενο: στη μυθολογία υφίσταται η βασικότατη διάκριση μεταξύ μύθου και λόγου, έννοιες που συγχέονται βαθύτατα μέσα στο κείμενό σου. Ο μύθος είναι ο μη-λόγος και ο λόγος είναι ο μη-μύθος. Βασικότατη διάκριση...
@ MNf. Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο - όντως χρησιμοποιώ μια ίσως "προσωπική" ή ιδιότυπη ορολογία που δεν διευκολύνει. Ως "λόγο" εννοώ κάθε μορφή έκφρασης με τη γλώσσα - όπως στις λέξεις "λογοτεχνία" ή "φιλολογία" (βλ. και ανάρτηση Φεβρ. 2009). Όχι με την έννοια της λογικής, του συλλογισμού ή του πραγματιστικού (ratio). Ως "μύθο", πάλι, εννοώ τη διήγηση, το παραμύθι, εκείνη την έκφραση (λόγο :) η οποία έχει ενισχυμένο το υπερβατικο ή διαισθητικό στοιχείο. Ελπίζω με αυτές τις διευκρινίσεις το νόημα του κειμένου να είναι πιο στρωτό και η σχέση λόγου-μύθου πιο "λογική". Προτάσεις για καθαρότερη διατύπωση είναι πολύ ευπρόσδεκτες.
Δημοσίευση σχολίου