Είναι ένα συμβολο για κάτι που υπάρχει μέσα μας αλλά δεν το αναγνωρίζουμε. Κάτι που μας ανήκει - ένας κλήρος - αλλά το αρνηθήκαμε. Όπως όλα ίσως. Και από ποιόν δρόμο θα το πλησιάσουμε; Και πόσες ξενητειές θα μας πλανέψουν στο ταξίδι;
Σαν απόκληρος (Β. Τσιτσάνης, Σ. Μπέλλου, 1949)